Ο Μάριος Πολυδώρου αρθρογραφεί για κάποια πράγματα γύρω από τα πρόσφατα γεγονότα στην Κυπριακή καλαθόσφαιρα…
Όσο υπάρχει αυτό το άθλημα στον τόπο μας, θα υπάρχουν και οι διαφωνίες, που αποτελούν τις… μητέρες της δημοκρατίας άλλωστε!
Ο ένας λέει αυτό, ο άλλος λέει ετούτο, ο τρίτος συμφωνεί με το αυτό, η διαφωνεί με το ετούτο και αντίστροφα και η ιστορία πάει λέγοντας…
Η διαφωνία, είναι καλό πράγμα! Σε ουδεμία περίπτωση όμως, δεν είναι καλός ο μηδενισμός και μηδενισμός είναι να θεωρείται (σώνει και καλά) εχθρός, αυτός που διαφωνεί!
Προσωπικά, το μόνο που μηδενίζω, είναι το μηδενισμό (δηλαδή, αυτό που του αξίζει)
Στο ρουν της ιστορίας αυτού του αθλήματος, είδα και έζησα αρκετές διαφωνίες και μάλιστα, κάποιες από αυτές, έγιναν στη συνέχεια… συμφωνίες και κατά την πορεία, διαφώνησαν αυτοί που αρχικά συμφώνησαν!
Εύκολο το νόημα, όσο και αν η παραπάνω έκφραση μοιάζει με το… αβγό του Κολόμβου!
Είμαστε λοιπόν στον αστερισμό μιας ακόμα διαφωνίας, που λαμβάνει χώρα κατά τις μέρες μας, αλλά –όπως συμβαίνει πάντα- εκ του αποτελέσματος θα φανεί ποιος ήταν ο σωστός και ποιος, ο λάθος!
Για μένα προσωπικά όμως, το θέμα είναι οι παίκτες!
Να πάρουν αυτό που τους αξίζει, να απαιτήσουν αυτό που πραγματικά τους αξίζει, δηλαδή αυτό που δικαιούνται!
Αλλά…
Απέναντι σε όλες τις διαφωνίες σας, όποιοι και αν είστε, «όπου» και αν είστε, εγώ έχω να σας πω ένα και μονάχα ένα!
Φέρτε μου μιαν πορτοκαλιά μπάλα!
Φέρτε μου ένα καλάθι!
Φέρτε μου και πέντε μικρά παιδιά και…
Εγώ θα τα βάλω να σταθούν σε παράταξη απέναντι σε όλους μας, ζητώντας από αυτά, να μας κοιτάξουν όλους στα μάτια και να τα κοιτάξουμε και εμείς!
Στοίχημα ότι θα συμφωνήσουμε όλοι στο ΠΙΟ ΒΑΣΙΚΟ;
(που δε θέλει και εξήγηση)!
Ας αρχίσουμε από εκεί!
Περιμένω…
