Καλημέρα σε όλους,
Πέρασε αρκετός καιρός από το τελευταίο πόστ στο blog, μιας και το πρωτάθλημα τελείωσε πριν 4 μήνες περίπου. Ανάμεικτά συναισθήματα και μια μεγάλη δόση πικρίας μας άφησε το φετινό πρωτάθλημα αφού το χάσαμε μέσα απ’τα χέρια μας μετά από 5 συναρπαστικότατους αγώνες που διεξήχθησαν εναντίων της ομάδας της ΑΕΛ. Όμως, έτσι είναι το μπάσκετ. Φέρνει τα πάνω κάτω σε δευτερόλεπτα. Μαθαίνεις να χάνεις, αλλά πάντα με ψηλά το κεφάλι.
Συνεχίζουμε βλέποντας πάντα μπροστά. Ήδη στον Κεραυνό ξεκίνησε ο σχεδιασμός της νέας ομάδας, αφού με έκπληξη είδαμε ότι πάρθηκε απόφαση από την ομοσπονδία για την μείωση των ξένων σε μια. Σαφώς σε ένα πρωτάθλημα με λιγοστές ομάδες και λίγες απομείναντες Κύπριες παίκτριες θα είναι πρόκληση η μείωση των ξένων. Πλεονέκτημα θα δοθεί στην ομάδα με τις περισσότερες ποιοτικές Κύπριες αφού σχεδόν όλες οι ομάδες ενισχύονται με ξένη. Το θετικό είναι ότι θα δοθούν ευκαιρίες και χρόνος συμμετοχής σε νεαρότερα κορίτσια και στο χέρι τους είναι να το εκμεταλλευτούν. Είναι καιρός να δοθεί λίγο περισσότερη σημασία στο γυναικείο γιατί συρρικνώνεται.
Δυστυχώς, 4 μήνες και η απραγία καλά κρατεί. Παίκτριες μένουν στην απραξία για 6-7 μήνες και όταν έρθει ο καιρός να στηθούν ομάδες (αργά πλέον), παίκτριες δεν υπάρχουν. Όπως έχω ξαναπεί, όλα ξεκινούν από την οργάνωση και τη συνέχεια που θέλει να έχει μια ομάδα. Και αυτό μου δίνει πάσα για το θέμα της εθνικής. Ο καιρός περνάει και με δυσαρεστεί απίστευτα το γεγονός ότι η εθνική γυναικών εξακολουθεί να είναι ανύπαρκτη, τη στιγμή που όλες οι εθνικές ομάδες είναι ενεργοποιημένες. Αλλά στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα, λέει μια παλιά παροιμία..
Υ.Γ. Θα πάμε να χειροκροτήσουμε τα παιδιά της U16 στους Ευρωπαϊκούς αγώνες . Είναι το μέλλον της Κυπριακής Καλαθόσφαιρας. Δεν ζητάνε πολλά. Τη στήριξη σας και ένα χειροκρότημα στο τέλος για τον κόπο, τις ώρες και τον ιδρώτα που ρίχνουν σε κάθε αγώνα για το εθνόσημο! Τιμή για όσους το φοράνε! Καλές επιτυχίες!
