Τώρα που τελείωσαν οι αγωνιστικές υποχρεώσεις της Ομόνοιας για την τρέχουσα σεζόν, αισθάνομαι χρέος να αναφερθώ σε έναν παίχτη που με εντυπωσίασε με τις εμφανίσεις του σχεδόν σε κάθε παιχνίδι. Ο λόγος για τον Στέφεν Ναουκόνι. Και πως θα μπορούσε να μην εντυπωσιάσει ο νεαρός πάουερ φόργουορντ της Ομόνοιας, ο οποίος καλέστηκε να παίξει και ως σέντερ από τον κο Παπαδόπουλο πετυχαίνοντας κατά μέσο όρο 13 πόντους ανά παιχνίδι, ενώ μάζευε και 11 ριμπάουντ.
Ο Ναουκόνι πέτυχε ντάμπολ-ντάμπολ στα 8 από τα 14 παιχνίδια της κανονικής διάρκειας και στα 4 από τα 6 της δεύτερης φάσης! Ήταν από τους καθοριστικούς παράγοντες για τις καλές εμφανίσεις της Ομόνοιας και αν δεν είχε τόσα πολλά λάθη (είχε 4,3 μέσο όρο στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος) ίσως να είχαμε κάποια διαφορετικά αποτελέσματα υπέρ των πρασίνων.
Βέβαια, για να τα λέμε όλα σωστά, ο κος Παπαδόπουλος εκμεταλλεύτηκε άριστα τις ικανότητες του Ναουκόνι, δίνοντάς του τα απαραίτητα στηρίγματα και τις βοήθειες που χρειαζόταν όποτε και όπου τις είχε ανάγκη. Ο Στέφεν βοήθησε και βοηθήθηκε από την Ομόνοια και αυτό φάνηκε ιδιαίτερα στην Β’ φάση του πρωταθλήματος, όταν η ομάδα του στερήθηκε τις υπηρεσίες του Ρόμπινσον και ο Ναουκόνι καλέστηκε να τραβήξει μόνος του το «κουπί». Εκεί πέτυχε 20+ πόντους σε 4 συνεχόμενα παιχνίδια (23 με Αναγέννηση εντός, 20 με ΕΝΠ εκτός, 20 με Αναγέννηση εκτός και 23 με ΕΝΠ εντός). Αντίστοιχα μάζευε τα ριμπάουντ του, έχοντας καλές τοποθετήσεις τόσο κάτω από τη ρακέτα της Ομόνοιας, όσο και στην απέναντι πλευρά. Το πιο σημαντικό κομμάτι όμως ήταν η βελτίωση στα λάθη του. Έριξε τον μέσο όρο του από 4,3 που είχε στην Α’ φάση του πρωταθλήματος σε 3 ανά παιχνίδι, ανεβάζοντας παράλληλα όπως είπαμε το σκοράρισμά του και τα ριμπάουντ του.
Ο Ναουκόνι ίσως να μην γίνει ποτέ ένας παίκτης που θα θαυμάζει η Ευρώπη, όμως η σεζόν που έκανε φέτος στην Ομόνοια ήταν πάρα πολύ καλή και του αξίζουν τα συγχαρητήριά μας.
