Το 1968 ο σπουδαίος Τζέιμς Μπράουν είχε τραγουδήσει ένα κομμάτι που έμελλε να εξελιχθεί σ’ένα από τα κλασσικότερα της τότε εποχής. “This is a man’s world, this is a man’s world, But it wouldn’t be nothing, nothing without a woman or a girl”.
Τώρα τι σχέση μπορεί να έχουν όλα αυτά με την διαιτησία καλαθόσφαιρας στο νησί μας και ιδιαίτερα τη Μαρία Ιγνατίου; Μπορεί καμία, μπορεί και τα πάντα…
Ο χώρος της ανδρικής καλαθόσφαιρας και -ως συνάρτηση αυτού διαιτησίας- ήταν πάντοτε ανδροκρατούμενος. Ειδικότερα στην Κύπρο που μέχρι και πριν από λίγα χρόνια η κλειστή κοινωνία, οι -ολίγον- οπισθοδρομικές αντιλήψεις και στερεότυπα ήταν σχεδόν απαγορευτικά. Παρ’όλα αυτά τα πάραπανω έμελλε ν’αλλάξουν και μάλιστα εκκωφαντικά.
Η δεσποινίδα Ιγνατίου βάλθηκε ν’ασχοληθεί με τη διαιτησία και καθοδηγούμενη από το πάθος και την αφοσίωση της για την καλαθόσφαιρα εξελίχθηκε ραγδαία τα τελευταία χρόνια. Πραγματοποιώντας αρκετές -σεμιναριακού επιπέδου- διαιτησίες, πάντοτε εναρμονισμένη με την παραμικρή αλλαγή των κανονισμών αλλά και με ύφος που εμπνέει ταυτόχρονα φιλικότητα και σεβασμό (τόσο εντός όσο και εκτός παρκέ) έφτασε στην κατάκτηση μιας κορυφής -μέχρι την επόμενη-.
Την περασμένη Πέμπτη (12/9) στη λαμπερή βραδιά βραβεύσεων των κορυφαίων της Κ.Ο.Κ η Μαρία Ιγνατίου βραβεύτηκε πανάξια ως η “Κορυφαία Διαιτητης της χρονιάς” κάτι που αποτελεί φυσικά εκτός από τεράστια τιμή, την απόλυτη επιβεβαίωση των όσων αναφέραμε πιο πάνω. Εκτός του βραβείου της Ομοσπονδίας αξίζει ν’αναφέρουμε πως μόλις τον προηγούμενο μήνα η κορυφαία Κύπρια διαιτητής δηλώθηκε από τη FIBA ως διεθνής (για την περίοδο 2019-21) και ήταν φυσικά η μόνη κοπέλα που εξασφάλισε την επονομαζόμενη “πράσινη άδεια”.
Εμείς εκτός από τα ειλικρινή μας συγχαρητήρια, να ευχηθούμε στη Μαρία κάθε διάκριση και επιτυχία αφού χρειάζονται άτομα με θέληση για δουλειά και όραμα απ’όλα τα πόστα για την “ανάσταση” της Κυπριακής καλαθόσφαιρας.
Μαρία… ρησπέκτ!
