Ο Δημήτρης Κοντός γράφει για μια σειρά πραγμάτων που έχουν οδηγήσει σε μια κάκιστη κατάσταση το Κυπριακό μπάσκετ
Στο μυαλό μου δεν υπάρχει μόνο η κακή Ομοσπονδία και η κακή Πολιτεία για το κατάντημα του Κυπριακού μπάσκετ. Είναι μια σειρά πραγμάτων και μια αλληλουχία γεγονότων που έχουν φτάσει το άθλημα σε μια πραγματικά άσχημη κατάσταση σε όλα τα επίπεδα. Από τις ομάδες, την ποιότητα των παικτών που αγωνίζονται στο Πρωτάθλημα και φυσικά την Εθνική ομάδα που διαγράφει κάποιες απογοητευτικές αλλά συνάμα αναμενόμενες εμφανίσεις. Το να ψάξεις να βρεις τις ευθύνες είναι το πιο εύκολο και το πιο επιδερμικό, το θέμα είναι να βρίσκεις τις λύσεις. Υπάρχουν;
Σαφώς και κάποιοι άνθρωποι δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους στην Καλαθοσφαίριση της Κύπρου αλλά το χειρότερο είναι πως δεν έχουν ιδέες. Το Κυπριακό Πρωτάθλημα έχει καταντήσει ένα λιμάνι για καραβιές ξένων χαμηλού επιπέδου και για γηγενείς που είναι είτε παλαίμαχοι είτε απλά χομπίστες. Ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις αθλητών που βλέπεις στον ορίζοντα κάτι περισσότερο από αυτό που ζούμε καθημερινά στο μπάσκετ της χώρας.
Επί της ουσίας έχει σταματήσει η παραγωγική διαδικασία στο νησί και έχουμε βαλτώσει στα ίδια πρόσωπα και στις ίδιες καταστάσεις. Και εδώ έρχεται ένα μεγάλο ερώτημα. Μπορείς να σοκάρεις το σύστημα; Μπορείς να βελτιώσεις το προϊόν; Πως; Εμείς δεν είμαστε εδώ για να παριστάνουμε τους φωτεινούς παντογνώστες αλλά για να προβάλλουμε το προϊόν, Αυτό που εσείς οι ιθύνοντες του μπάσκετ μοιάζει να το έχετε παρατήσει στη μοίρα του. Εμείς «δουλεύουμε» για εσάς και το μπάσκετ αλλά εσείς του έχετε γυρίσει την πλάτη. Παίκτες, προπονητές, παράγοντες, Ομοσπονδία και Πολιτεία πρέπει να κάτσετε στο ίδιο τραπέζι και να βρείτε λύση. Που είναι η φωνή των Κύπριων παικτών; Πως θα ισχυροποιήσετε τη θέση σας; Παθητικά;
Από τη στιγμή που οι περισσότερες ομάδες δεν μπορούν να παρουσιάσουν ένα ανταγωνιστικό πρόσωπο οφείλεται να επιβάλλετε τη συμμετοχή Κύπριων παικτών. Δυστυχώς, εν έτει 2019 φτάσαμε να συζητάμε για μείωση των ξένων σε μια ελεύθερη αγορά. Και λέω δυστυχώς γιατί αυτό συνιστά πισωγύρισμα στα ‘90s, ωστόσο, είναι και μονόδρομος. Ακόμη και οι περισσότερες ομάδες θα πρέπει να βγουν από τη γυάλα τους και να καταλάβουν πως αυτό που σερβίρουν δεν αρέσει στον κόσμο. Από τα γήπεδα μέχρι και τις ίδιες τις ομάδες. Άρα, τσάμπα ξοδεύετε τα χρήματα σας. Δεν είναι θέμα αν είναι πολλά ή λίγα. Έστω και ένα ευρώ είναι πολυτέλεια με αυτή την κατάσταση. Μη φοβάστε μήπως και ρίξετε τον πήχη γιατί αυτός είναι στα τάρταρα. Από τη στιγμή που δεν έρχονται παικταράδες παρά καραβιές για να κάνουν δουλειά συγκεκριμένοι άνθρωποι βάλτε στο παιχνίδι τον Κύπριο παίκτη για να σας έρθει και ο Κύπριος φίλαθλος. Να ταυτιστεί ξανά με τις ομάδες. Ειδάλλως, το μπάσκετ θα πεθάνει στα χέρια σας.
ΥΓ: Η Εθνική ομάδα γνώρισε τη συντριβή αλλά οι παίκτες και οι προπονητές είναι ήρωες. Πως γίνεται αυτό; Και όμως είναι οι τελευταίοι που φταίνε.
