Έπεσε και η αυλαία της 3ης αγωνιστικής στην Α’ Ανδρών του κυπριακού πρωταθλήματος και η νέα στήλη “Τρίτο Ημίχρονο” του cyprusbasket.net σας κάνει τη “μεγέθυνση” των μέχρι στιγμής πεπραγμένων…
- Πολύ καλός είναι ο τρόπος που αντιδράει η Πετρολίνα ΑΕΚ στο κυπριακό πρωτάθλημα. Πήγε στο Αυγόρου… υποψιασμένη και έπαιξε σαν πρωταθλήτρια. Η ΕΝΠ ήταν μαχητική και πάλεψε πολύ με το πάθος και την καλή κατεύθυνση από τον πάγκο, όμως δεν μπορούσε να κάνει την ολική επαναφορά. Ο Λίνος Γαβριήλ είχε “διαβάσει” τις ειδικές συνθήκες και δεν έπαιξε με τη φωτιά. Το zone press ήταν κλειδί για να ξεφύγει η διαφορά και γενικότερα οι άμυνες των Λαρνακέων ήταν όλο το παιχνίδι. Ήταν σωστά στημένοι, πίεζαν όποτε χρειαζόταν και πήραν αυτό που ήθελαν, παρά την κούραση από τα τρία σερί ευρωπαϊκά ταξίδια, τις απουσίες των Τόμισλαβ Πέτροβιτς-Πρέστον Νόουλς και τους τραυματισμούς του Παντελή και του Χάρις που προέκυψαν μέσα στο ματς. Ο Παλάλας έδωσε απίστευτη ηρεμία, καλύπτοντας και τον Τόρεϊ Τόμας, ο οποίος είναι αρκετά κουρασμένος, ενώ πολύ θετική εντύπωση μας έκανε και ο Ανδρέας Σιζόπουλος με τις άμυνές του. Κορυφαίοι ήταν, βέβαια, οι Παντελή και Χάρις, τη στιγμή που κι ο Μπρέζετς με τον Μπιγκς βοήθησαν. Ο Τρισόκκας ήταν σταθερή αξία και ο Τζο Τζο Γκαρσία μπήκε στο πρώτο ημίχρονο και έδωσε ποιοτικές ανάσες.
- Ο Κεραυνός ξεπέρασε άμεσα το μεγάλο σοκ της ήττας στον Στρόβολο από την Ένωση Νέων Παραλιμνίου και πέρασε δια πυρός και σιδήρου από την έδρα της ΕΘΑ. Η άμυνα παρέμεινε σε καλά επίπεδα και μόνο οι Έσιο και Ουόκερ έβρισκαν τον τρόπο να την “τρυπάνε”. Ο Τζέικ Ο’ Μπράιεν ήταν κυρίαρχος κοντά στο καλάθι και έκανε μεγάλη εμφάνιση, αλλά όπως βλέπουμε… σαν να έχει μπερδέψει λίγο τους υπόλοιπους, καθώς ήρθε τελευταίος για να αντικαταστήσει τον Νέιτ Μπας και δεν έχει μπει ακόμα εντελώς στο κλίμα. Μόλις εναρμονιστεί πλήρως και “δέσει” με τον ποιοτικό Μο Αμπουκάρ, τον σκληροτράχηλο Τέρενς Παρκς και τον “εργάτη” Γιώργο Θεοχαρίδη, η φροντ λάιν θα ναι πανίσχυρη. Στην περιφέρεια, υπάρχει πληρότητα και οι σπουδαίες εμφανίσεις του Μπάρκερ, που κάνει παράλληλα και τη… βρώμικη δουλειά μαζί με τους Γιώργο Νεοφύτου και Σάιμον Μιχαήλ, προκαλεί χαμόγελα. Ο Στυλιανού κάνει σωστά τη δουλειά του, ακόμα κι όταν δεν μπαίνουν τα σουτ και ο Ρόναλντ Ρος δεν βρίσκεται ακόμα στα περσινά επίπεδα, όμως όταν χρειαστεί θα… ξεκολλήσει την ομάδα του. Η ομάδα του Χριστόφορου Λειβαδιώτη έχει σίγουρα χαρακτήρα και το απέδειξε περίτρανα με την αντίδρασή της, μετά από τη σκληρή ήττα που είχε.
- Στον ΑΠΟΕΛ η απουσία του Γρηγόρη Παντούρη δεν επηρέασε κόντρα στον Απόλλωνα, ούτε καν φάνηκε η κούραση από την υπερπροσπάθεια στο μεγάλο ευρωπαϊκό παιχνίδι με την τσεχική Παρντουμπίτσε. Ο Τζίμης Κουστένης διαχειρίστηκε πολύ έξυπνα το ματς με τους Λεμεσιανούς. Γνωρίζοντας τις απουσίες των Κορωνίδη και Ντούμαρς στη θέση του πλέι μέικερ, επέτρεψε στην αντίπαλη ομάδα να επιβάλει έναν “τρελό”, γρήγορο ρυθμό στα πρώτα λεπτά και δεν πανικοβλήθηκε όταν η διαφορά ανέβαινε, καθώς το πλάνο του ήταν συγκεκριμένο. Ήθελε να “βοηθήσει” τους παίκτες του Απόλλωνα να κουραστούν σωματικά και ακολούθως εκμεταλλεύτηκε την “λειψανδρία” τους. “Χτύπησε” εκεί που έπρεπε, ευτύχισε να έχει τον Κούνα σε ρόλο μαέστρου και έλεγξε απόλυτα την κατάσταση. Ο Κοιλαράς βοήθησε κι αυτός με τις σκληρές του άμυνες και το τρίποντο της ισοφάρισης, ενώ τη διαφορά στην επίθεση από τη δεύτερη περίοδο και μετά έκανε ο Καναδός Μπερνατόφσκι, που αυτή τη φορά δεν είχε 7/9 τρίποντα, αλλά έκανε θραύση στα δίποντα (7/8) και σταμάτησε στους 24 πόντους, μαζεύοντας παράλληλα και 13 ριμπάουντ. Η διαφορά ανέβαινε διαρκώς και όταν ο Απόλλωνας προσπάθησε να επιστρέψει πήραν την κατάσταση στα χέρια τους οι Μπάσεϊ και Μόμπλεϊ, οι οποίοι αποτελείωσαν τους αντιπάλους τους.
- Η Ένωση Νέων Παραλιμνίου πέτυχε κάτι εντυπωσιακό. Με τα φοβερά της επιτεύγματα στις δύο πρώτες αγωνιστικές κατάφερε να φέρει πολύ κόσμο στο μακρινό κλειστό του Αυγόρου και έστειλε μήνυμα πως… υπάρχουν, σε όσους την αγνοούν επιδεικτικά. Ο Νικόλας Παπαδόπουλος έδωσε ξανά καλή κατεύθυνση, όμως κόντρα στην υποψιασμένη Πετρολίνα ΑΕΚ δεν υπήρχε τύχη για τη νίκη έκπληξη, ειδικά με τον τρόπο που διαχειρίστηκαν οι Λαρνακείς το παιχνίδι. Οι παίκτες της Ένωσης έπαιξαν παλικαρίσια, κάποια στιγμή προς το τέλος πλησίασαν και αδικούνται κάπως από το τελικό -18. Η αντίπαλη άμυνα έριξε τα ποσοστά τους στα… τάρταρα και η προσπάθεια δεν αρκούσε, όταν ο mvp του Στροβόλου, Τζέρι Μπλέικς είχε 3/13 σουτ εντός πεδιάς και ο Έρικ Ουάσινγκτον 3/10. Μόνο ο Τζάρβις Ρέι ήταν κάποιος πιο εύστοχος (6/13), ενώ οι ψηλοί δεν τροφοδοτήθηκαν όσο θα έπρεπε. Οι Κύπριοι παίκτες, Νικόλας Θωμά, Ζάκης Παπαδόπουλος, Χρίστος Πυρίλλης πήραν και πάλι μεγάλο χρόνο συμμετοχής, βοηθώντας πολύ, ενώ χαμόγελα έφερε και η επανεμφάνιση του νεαρού, Παύλου Στρατή.
- Στον Απόλλωνα ήταν λίγο, πολύ αναμενόμενη η εικόνα που εμφάνισε στο Λευκόθεο. Έχουμε αναφερθεί πολλάκις στη σημασία της παρουσίας του Άρη Κορωνίδη. Χωρίς αυτόν υπάρχει σαφές πρόβλημα στη δημιουργία, όπως είχαμε δει και στην πρεμιέρα στο Αυγόρου. Αντίθετα, στο ματς με την ΕΘΑ άλλαξε τις ισορροπίες και έδειξε τι μπορεί να κάνει. Το πρόβλημα εντάθηκε λόγω και της απουσίας του Ντούμαρς, ο οποίος αποτελεί το στήριγμα του διεθνούς πλέι μέικερ στην οργάνωση, μετά την αποχώρηση του μέτριου, Σάτον. Την τριπλέτα των βαρυσήμαντων απουσιών έκλεισε ο Εντόι, ο οποίος ήταν καταλυτικός ειδικά στην άμυνα την περασμένη αγωνιστική. Τι έκαναν, όμως, οι παρόντες; Ο Φράνκλιν αυτή τη φορά δεν ήταν καλός. Μπορεί η στατιστική του να έγραψε νταμπλ-νταμπλ με 15 πόντους και 11 ριμπάουντ, όμως ήταν άστοχος (5/16 σουτ) και το σκοράρισμά του ήρθε όταν το ματς είχε σχεδόν κριθεί. Ο Μάρσαλ βοήθησε περισσότερο στην αρχή, αλλά δεν ήταν σταθερός και έχασε πολλά σουτ (4/14). Αντίθετα, ο νεοφερμένος, Καντάριαν Ρέινς, ήταν καταιγιστικός ιδίως στο ξεκίνημα, εντυπωσιάζοντας με τη δύναμή του και έδειξε πως ο Μπιλ ΜακΚάμον έκανε καλή επιλογή. Κορυφαίος όλων ήταν ο Ηρακλής Πιττάκας, ο οποίος έχει αλλάξει επίπεδο, όντας ηγετικός, με άξιο συμπαραστάτη του, τον Μάριο Γεωργίου! Καλά μηνύματα έστειλε ξανά και ο ταλαντούχος, Γιώργος Χριστοφίδης, ο οποίος έχει όλο το μέλλον μπροστά του.
- Η ΕΘΑ είναι η μοναδική ομάδα μέχρι στιγμή που αγνοεί την έννοια της νίκης, αλλά εμάς δεν μας λέει και πολλά αυτό. Σίγουρα, επιθετικά υπάρχουν εμφανείς αδυναμίες, καθώς μόνο ο Μάξι Έσιο είναι σταθερά καλός από τους ξένους, με τους Ουόκερ, Μπαρνς και Ορτίζ να είναι καλοί, αλλά όχι απόλυτα αξιόπιστοι ακόμα, με τον Κόλιμον να ψάχνει ακόμα τα πατήματά του και να μην δικαιολογεί την εμπειρία που κουβαλάει. Αυτό που διακρίνουμε δια γυμνού οφθαλμού είναι πως η ομάδα έχει κατεύθυνση, είναι μαχητική και αποκτά σιγά-σιγά ταυτότητα. Γίνεται καλή δουλειά από τον Νικόλα Παπαδόπουλο και αυτό θα φανεί στην πορεία. Το μεγάλο κέρδος μέχρι τώρα είναι ο παίκτης-αποκάλυψη της νέας γενιάς, Αριστείδης Χρίστου, ο οποίος έχει σημαντικό ρόλο και ανταποκρίνεται εξαιρετικά, ιδίως στις αμυντικές του αποστολές. Σημαντικό χρόνο συμμετοχής παίρνει και ο επίσης ταλαντούχος, Πέτρος Παπαμιχαήλ, ενώ μέσα στη σεζόν θα μπουν και οι υπόλοιποι στην εξίσωση. Ο Χρίστος Λοϊζίδης έχει βρει χώρο και αποδίδει πολύ καλά, ενώ και ο Ανδρέας Πηλαβάς βρίσκει το ρόλο του. Στο ματς με τον Κεραυνό ήταν πολύ καλός και ο τραυματισμός του στοίχισε, καθώς η ποιότητά και η εμπειρία του ήταν απαραίτητα συστατικά για το φινάλε.
