Υπάρχει αμφιβολία πως η ζωή είναι άδικη; Όχι, άρα πολλές φορές οι ποινές είναι …χαδάκια και άλλες είναι βαριές και δε χωνεύονται με τίποτα. Οι λόγοι; Ε, δε χρειάζεται να γνωρίζεις από πυρηνική φυσική για τους να αναγνωρίσεις και να τους αντιληφθείς. Άλλοτε έγκειται στον εκάστοτε δικαστή, άλλοτε σε ανθρώπινο λάθος και άλλοτε σε κάποιο …πάθος. Όπως και να ‘χει στην περίπτωση μας δεν είναι το δάσος αλλά το δέντρο. Τουλάχιστον, έτσι το αντιλαμβανόμαστε κάποιοι άνθρωποι.
Προσωπικά, όσο και αν θεωρώ την ποινή των 38.000 ευρώ δυσανάλογη με αυτά που συνέβησαν στο ΣΕΦ, όσο και αν πιστεύω πως τα καπνογόνα που …έκλεισαν το ΟΑΚΑ είναι σαφώς ελαφρύτερα παραπτώματα, πιστεύω πως το πρόβλημα εστιάζεται αλλού και έχει να κάνει με την πρακτική του Ολυμπιακού. Μια πρακτική εκφοβισμού και τραμπουκισμού στο ΣΕΦ που βαραίνει μονάχα τη διοίκηση της ΚΑΕ. Οι αδελφοί Αγγελόπουλοι και ο κύριος Σκινδήλιας είναι υπόλογοι για αυτό το αίσχος στο γήπεδο τους, είναι υπόλογοι στη φίλαθλη Ελλάδα για το γεγονός πως δεν έχουν καταφέρει ποτέ να τηρήσουν την τάξη στα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Είναι υπόλογοι που κάθονται σαν τους Αυτοκράτορες σε Ρωμαϊκή αρένα να βλέπουν την κλοτσοπατινάδα στη φυσούνα. Δηλαδή ποιος ευθύνεται; Ο δύσμοιρος ο Λεπενιώτης που γύριζε γύρω από τον άξονα του με το κοστούμι μπροστά στους διαπιστευμένους οπαδούς; Όχι, βέβαια. Ο τύπος απλά κάνει τη δουλειά που του είπαν να κάνει.
Στα μάτια μου δε φταίει ούτε ο διαπιστευμένος οπαδός που βρίσκεται στη γραμμή του άουτ ή δίπλα στον πάγκο του Παναθηναϊκού. Θα έφταιγε αν είχε εισβάλλει στον αγωνιστικό χώρο. Στην προκειμένη περίπτωση του δόθηκε το δικαίωμα και η διαπίστευση να βρίσκεται εκεί. Τώρα για αυτούς που σοκάρονται από την αργκό και τα μπινελίκια; Τι να κάνουμε, στα γήπεδα οι χούλιγκαν και οι οπαδοί μιλούν κατά αυτόν τον τρόπο. Από τα συνθήματα μέχρι την καθημερινότητα τους. Για αυτό και η θέση τους είναι στο πέταλο και όχι εκεί που θα όφειλε να είναι ο κάθε κοστουμαρισμένος Λεπενιώτης των ομάδων.
Άρα, προσωπικά δεν πιστεύω πως οι οπαδοί του Ολυμπιακού που βρέθηκαν περιμετρικά του γηπέδου έχουν κάποια ευθύνη. Αυτή βαραίνει τη διοίκηση της ΚΑΕ Ολυμπιακός που τους τοποθέτησε εκεί. Αυτοί φταίνε και αυτοί είναι οι μόνοι στο μπάσκετ που εξακολουθούν να υπηρετούν αυτές τις πρακτικές και τακτικές. Αυτοί είναι οι μόνοι που έχουν μείνει 30 χρόνια πίσω σε κουλτούρα, αυτοί που μοιάζουν παντελώς ανίκανοι να διασφαλίσουν την ομαλή διεξαγωγή ενός ντέρμπι (μακάρι να είναι θέμα ανικανότητας όλη αυτή η φαιδρότητα στο γήπεδο τους).
Πάμε στα πιο …δικά μας τώρα. Πάμε σε αυτούς τους …εκπομποποιούς και σε αυτούς που έχουν πάρει ένα κομμάτι δημοσιότητας σε κάποια διαδικτυακή γωνιά. Πάμε σε αυτούς τους πνευματικά ανώμαλους που χαιρετίζουν μέσα από τα tweeter την τραμπούκα. Πάμε σε αυτούς που κουκουλώνουν και αποσιωπούν με δόλο τα γεγονότα. Πάμε σε αυτούς που τα «Σάββατα» παίρνουν τα μικρόφωνα και την Τρίτη τρολάρουν τον κάθε Γιαννακόπουλο που κλήθηκε να αντιμετωπίσει ένα μανιασμένο πλήθος και ένα στημένο γεγονός. Σε αυτούς τους Ελληνάρες που μέχρι να τους χτυπήσει η …τραμπούκα την πόρτα «πηδάνε» μέσα από τα social media προσβάλλοντας κάθε αρχή και αξία. Αυτοί που μόλις νομοτελειακά αντιμετωπίσουν αυτό που υποστηρίζουν και στηρίζουν χλομιάζουν και βάζουν τον μανδύα του ήρωα ή του κατατρεγμένου. Αυτοί οι καραγκιόζηδες που με αυτά που λένε δημόσια έχουν βάλει τον χούλιγκαν στην εξίσωση της ζωής μας. Γιατί δεν θεωρώ πως είναι άτιμο να είσαι ρεπόρτερ και να υποστηρίζεις ανοικτά και την ομάδα σου, γιατί εκεί και λάθος ανάγνωση να έχεις για τα πράγματα ο κόσμος γνωρίζει με ποιον έχει να κάνει. «Άτιμο» να φοράς μανδύα, να κινείσαι υποχθόνια και να σου επιτρέπεται από ένα Μέσο να έχεις λόγο όταν στα προσωπικά σου social media γράφεις και λες αυτά που δεν θα έγραφε ούτε ο πιο κολλημένος χούλιγκαν.
ΥΓ: Δεν θα κρίνω καμία στάση κανενός Μέσου γιατί δεν είμαστε ούτε τέλειοι, ούτε αστυνομία του Τύπου. Απλώς, θα πω κάτι για τον αδερφό μου τον Γιάννη Κουβόπουλο. Η απόφαση του θέλει …καρύδια. Και ο τύπος έδειξε πως τα διαθέτει.
ΥΓ2: Δεν υπάρχει πιο εύκολο πράγμα να στήσεις ένα σκηνικό απόλυτης ζούγκλας όπως συνέβη ξανά στο ΣΕΦ. Το δύσκολο είναι να στήσεις ένα σκηνικό αθλητικού πολιτισμού που δεν θα κινδυνεύει η αποστολή του αντιπάλου σου. Το δύσκολο είναι να βελτιώνεις τις συνθήκες του γηπέδου σου και να μη δώσεις τα «κλειδιά» σε κανέναν.
ΥΓ3: ΕΝΟΤΗΤΑ! Τίποτε άλλο…ΕΝΟΤΗΤΑ με κάθε τρόπο.
