Χωρίς να θέλουμε να μειώσουμε την πολύ καλή δουλειά του Βαγγέλη Ζιάγκου, ο οποίος έβαλε καλές βάσεις, η δεύτερη επιστροφή του Τόνυ Κωνσταντινίδη στον πάγκο του ΑΠΟΕΛ αποδεικνύεται ευεργετική και πλέον μπορούμε να πούμε πως είναι διεκδικητής του τίτλου.
Το… στραβοπάτημα της Πετρολίνα ΑΕΚ στη Λεμεσό απέναντι στον εξαιρετικό Απόλλωνα, έδωσε την ευκαιρία στους “γαλαζοκίτρινους” να μπουν πλέον για τα καλά στο… κόλπο της πρωτιάς της κανονικής περιόδου, καθώς πέτυχαν παλικαρίσιο διπλό μέσα στον Στρόβολο επί του Κεραυνού και είναι σαφές, πλέον, ότι δικαιούνται να… ονειρεύονται ό,τι θέλουν.
Το πείσμα και η πυγμή του Τόνυ έφτιαξε την ψυχολογία των παικτών, δικαιώνοντας τη μεγάλη οικονομική υπέρβαση που έκανε ο πρόεδρος του σωματείου, Μάριος Χαραλάμπους για να τον φέρει πίσω στο Λευκόθεο. Πλέον, το εκτός έδρας παιχνίδι ενάντια στην Πετρολίνα ΑΕΚ είναι κλειδί για την ομάδα της Λευκωσίας, που αν αποδράσει με το διπλό από το Κίτιον θα βρεθεί μόνο πρώτο στην κορυφή της παγκύπριας κατάταξης, κάτι που ελάχιστοι περίμεναν στην αρχή της σεζόν, μεταξύ αυτών και οι υποφαινόμενοι.
Ο ΑΠΟΕΛ έχει στο DNA του τον πρωταθλητισμό. Παρότι την τελευταία τριετία έχασε τους καλύτερους Κύπριούς του (Κούνα, Σιζόπουλο, Παντούρη κ.ά.) και ο Βίκτωρας Ιερωνυμίδης πιθανότατα θα λείψει απ’ το υπόλοιπο της σεζόν και ο Σουλεϊμάν Φαγιέ… αγνοείται, βρίσκει τη φόρμουλα να πρωταγωνιστεί ξανά στο κυπριακό πρωτάθλημα.
Βέβαια, η απουσία του κόσμου του είναι εκκωφαντική και ο κόουτς Κωνσταντινίδης εξέφρασε το παράπονό του μετά το ματς με την Ομόνοια. Είναι κρίμα, όπως αναφέραμε και σε χθεσινό μας άρθρο, τέτοια πρωταθληματάρα να διεξάγεται ως επί το πλείστον μεταξύ… συγγενών και φίλων και δη όταν υπάρχουν σωματεία με τέτοια δυναμική όπως ο ΑΠΟΕΛ.
