Welcome στη μετά – Covid εποχή

0

Αθήνα – Φρανκφούρτη με ένα αεροπλάνο μισοάδειο  και από εκεί στο Βίλνιους με μια διάχυτη παγωμάρα όλων των επιβατών. Επόμενος σταθμός το Κάουνας για ένα …αποστειρωμένο μπάσκετ. Γίνεται; Δύσκολα θα πω εγώ ζυγίζοντας τα πραγματικά προβλήματα που μπορεί να προκύψουν. Ας έχουμε θετική σκέψη όμως διότι πρέπει να συνεχίσουμε τις ζωές μας και να αντέξουμε όλοι κάτω από τις πιο περίεργες συνθήκες. Παντού μάσκες, θερμομετρήσεις και ερωτηματικά που στριφογυρίζουν γύρω από τα μέλη των αποστολών.

Από τις πιο μικρές λεπτομέρειες μέχρι τις μεγαλύτερες. Για παράδειγμα η χρήση μάσκας από τα μέλη του αγωνιστικού σταφ τη στιγμή που παίκτες και προπονητές δε φορούν μέχρι τις ώρες που απαιτούνται για τα τεστ, το που πρέπει να γίνεται και το πόσο ασφαλή μπορεί να είναι τα αποτελέσματα κόντρα σε έναν τόσο ύπουλο ιό. Σε κάθε περίπτωση κρατάμε το γεγονός πως το μπάσκετ ανέπνευσε ξανά και ελπίζουμε πως μέρα με τη μέρα και μελετώντας καλύτερα τις συνθήκες θα μπορούμε όλοι να συμβάλλουμε στη βελτίωση της κατάστασης.

Πάντως, οι Λιθουανοί μας έδωσαν μια πρώτη γεύση για το πως μπορεί να θυμηθούμε την κανονικότητα με την παρουσία κόσμου, με τη Ζαλγκίριο Αρένα να έχει το απόγευμα του Σαββάτου περί τις 4000 φίλους των γηπεδούχων (επιτρέπεται μέχρι 7500 ήτοι το 50% της χωρητικότητας). Άπαντες φορούσαν μάσκες και είχαν αποστάσεις μεταξύ τους εκτός και αν ήταν μέλη της ίδιας οικογένειας (εξαίρεση ένας πυρήνας 50 οπαδών που ήταν πιο κοντά φορώντας μάσκες). Η Ζαλγκίρις από τη μεριά της προσπάθησε με χιούμορ να επαναφέρει στην τάξη όποιον κατέβαζε τη μάσκα του κάνοντας του ζουμ στα μάτριξ του γηπέδου και προκαλώντας το γέλιο ακόμη και του …παραβάτη που επανερχόταν στην τάξη.

Ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, μετά από έξι μήνες πάτησε το παρκέ για ένα παιχνίδι Ευρωλίγκας έχοντας πάρα πολλές αλλαγές. Όπως σας έχουμε πει στις προηγούμενες κουβέντες οι «πράσινοι» έχουν να περπατήσουν πολλά χιλιόμετρα για να φτάσουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Για παράδειγμα αμυντικά ήταν πραγματικά πολύ μακριά από αυτό που θέλει ο Γιώργος Βόβορας με πάρα πολλά λάθη και κακές εκτιμήσεις – τοποθετήσεις. Στο επιθετικό κομμάτι είναι πασιφανές πως ακόμη η ομάδα ψάχνεται για να μπει σε μια διαδικασία χωρίς εγκεφαλικό πλέι μέικερ τύπου Καλάθη.

Απο την άλλη, δε γίνεται να μην σταθείς στα χαρακτηριστικά του Νεμάνια Νέντοβιτς που ανήκει στο υψηλότερο επίπεδο των γκαρντ ή να μη δώσεις ένα credit στον Πιερ Τζάκσον που έκανε για πρώτη φορά αισθητή την παρουσία του από την ημέρα που ήρθε στο «τριφύλλι» αναγνωρίζοντας όμως πως το βασικό του χαρακτηριστικό είναι το σκορ και όχι το απόλυτο στήσιμο των υπολοίπων στο παρκέ. Επίσης, η εικόνα στα γκαρντ δεν είναι αυτή που περιμένουμε διότι ο Σαντ Ρος μπήκε να αγωνιστεί χωρίς να έχει κάνει κανονική προπόνηση μετά το διάστρεμμα που τον ταλαιπώρησε και ήταν εμφανές πως δεν μπορούσε να ανεβάσει ακόμη ρυθμό. Όπως και πολλοί ακόμη παίκτες που η εξάμηνη απουσία από τη δράση σε συνάρτηση με την απόλυτα νέα κατάσταση στον Παναθηναϊκό κάνει μπαμ στον τρόπο που κινούνται.

Σε κάθε περίπτωση το «τριφύλλι» θα κερδίσει πολλά από τα συνεχόμενα φιλικά και τα λάθη που θα δώσουν την …πάσα στον Έλληνα τεχνικό να δείξει στους παίκτες του αυτά που αν δεν τα κάνουν ευλαβικά στο παρκέ τότε θα ζήσουν μεγάλες φουρτούνες. Ο Πσναθηναϊκός είναι μια ομάδα που θα πρέπει να αγγίζει το 101% της αγωνιστικής πειθαρχίας, της συγκέντρωσης και της ενέργειας στο παρκέ για να πάει ένα βήμα παραπέρα. Το ευτύχημα είναι πως το πρώτο δείγμα μας δείχνει πως τα αποδυτήρια του είναι κάτι παραπάνω από υγιέστατα γεμάτα από εξαιρετικούς χαρακτήρες.

ΥΓ: Αν ο Γιοκουμπάιτις είναι 18 χρονών τότε καταλαβαίνουμε τι σημαίνει το ταλέντο.

ΥΓ2: Η καθημερινότητα όλων των ομάδων και τα κρούσματα ανά την Ευρώπη μας δείχνουν πως ίσως βρεθούμε ξανά στη διαδικασία ενός μικρού break μέσα στο χειμώνα. Η Ευρωλίγκα οφείλει να είναι πιο έτοιμη ώστε να βρει πιο γρήγορα μια λύση για να ολοκληρωθεί η σεζόν. Το μπάσκετ καθυστέρησε και δεν τόλμησε νωρίτερα λύσεις που θα το έβγαζαν από πιθανά αδιέξοδα. Πλέον, όλοι όσοι ασχολούνται με το άθλημα οφείλουν να συμβάλλουν για να μη σταματήσει ο χρόνος της πορτοκαλί θεάς και πάλι.

Coffee House