Zone Press στον Γρηγόρη Ραλλάτο

0

Ο Γρηγόρης Ραλλάτος είναι από τους μεγαλύτερους πλακατζίδες των ελληνικών γηπέδων, με τον παίκτη του Παγκρατίου να είναι από τους ανθρώπους με πολλά… κιλά χιούμορ!

Έτσι και στην «ανάκριση» από το Cyprusbasket ο έμπειρος άσσος μας έκανε να… κλάψουμε με τις εκπληκτικές του απαντήσεις στην Zone Press.

Ανακαλύψτε τον!

Starting five:
Τι σημαίνει για σένα το μπάσκετ;
Το μπάσκετ για μένα όπως σε όλους ξεκίνησε ως ένα μικρόβιο. Κάτι που μπαίνει μέσα σου και μένει, κάτι που αρχίζει και γίνεται σημαντικό, όχι μόνο γιατί αρχίζεις να κερδίζεις η να χάνεις αλλά γιατί σε βάζει σε μία διαδικασία να νιώσεις πράγματα με συμπαίκτες σου η αντίπαλους και να δημιουργείς ένα χαρακτήρα έτοιμο να αντιμετωπίσει κάθε πρόβλημα. Το μπάσκετ για μένα είναι η ίδια η ζωή.

Ποιο ήταν το ίνδαλμά σου όταν ήσουν μικρός;
Μεγαλώνοντας ένιωθα λίγο διαφορετικός απο τους συμπαίκτες μου καθώς σωματικά και ιδεολογικά έβρισκα περισσότερο ενδιαφέρον στον full contact παιχίνδι. Είχα για ίνδαλμα λοιπόν αθλητές όπως οι Charles Barkley, Dennis Rodman, Kevin Garnett αλλά και οι Φάνης Χριστοδούλου και Γίωργος Σιγάλας και νομίζω ότι με αυτό το στυλ παιχνιδιού μπορούσα να ταυτιστώ καλύτερα.

Ποιος είναι ο αγαπημένος σου συμπαίκτης;
Αγαπημένος μου παίκτης δε θα μπορούσε να είναι άλλος από τον Michael Jordan. Όχι τόσο από τον τρόπο που έπιαζε, κάνοντας πραγματικά τη φαντασία πραγματικότητα στο γήπεδο, όσο περισσότερο απο το πάθος, τη λύσα, την επιμονή και την εμμονή του να κερδίζει.

Το καλύτερο παιχνίδι που έχεις κάνει;
Θα μπορούσα να επισημάνω καλά παιχνίδια που μου έρχονται στο μυαλό όμως συνήθως όλα συνδυάζονται με ήττα της ομάδας μου(χαχαχα) και αυτό το σιχαίνομαι. Δεν έχει κανένα νόημα αν δε μπορείς να γελάσεις στο τέλος του αγώνα με όλους τους συμπαίκτες μαζί. Θα πω ότι από τις καλύτερες πορείες μου ήταν η περσινή στο Μαρούσι. Όχι τόσο από το επίπεδο της κατηγορίας( που ήταν τρομακτικό στην αρχή πόσες ομάδες έιχαν γεμάτο ρόστερ) αλλά περισσότερο για τον τρόπο που έστησα την ομάδα μαζί με τον Γιώργο Σούρλη και το βάρος της ιστορίας που γράφτηκε ότι έκανα και γω κάτι καλό γι’ αυτή τη φανέλα.

Σε έχει δυσκολέψει ποτέ σε μεγάλο βαθμό κάποιος αντίπαλος;
Με έχει δυσκολέψει ο coach που είχα στο American Football Tra όπου ήταν περίπου ο διπλός από μένα.(χαχαχα) Φυσικά και έχουν δυσκολέψει αρκετοί αντίπαλοι μου, αφού βέβαια είμαι σχετικά κοντός για σέντερ, ευτυχώς όμως το χαμηλό κέντρο βάρους σε συνδιασμό με τη δύναμη με κάνει να επιβιώνω σε ικανοποιητικό σημείο.

Bench:
Πώς περνάς τον ελεύθερο χρόνο σου;
Τον ελεύθερο χρόνο μου τον περνάω στη εταιρεία μου δυστυχώς η ευτυχώς. Πάνε καλά τα επαγγελματικά μου και αυτό δεν αφήνει χρόνο για πολλές προσωπικές στιγμές. Μία απο τις αγαπημένες μου συνήθειες πάντως είναι να αράζω στη πλατεία μιας και είμαι παιδί της αγαπημένης Νέας Σμύρνης.

Κάνεις… παρασπονδίες στη διατροφή σου;
Χαχαχαχα. Κάνω λίγη διατροφή… στις παρασπονδίες μου. Να μη μπούμε σε λεπτομέριες τύπου «είμαι βαρυκόκακκαλος». Αν αυτό σε καλύπτει τότε και εμένα.

Τι θα έκανες αν δεν έπαιζες μπάσκετ;
Νομίζω αυτό είναι κάτι που ήμουν τυχερός στον να καταφέρω να αποδείξω στον εαυτό μου και κατα συνέπεια σε όλους, όμως ήμουν ακόμα πιο τυχερός που έγινε κατα τη διάρκεια των χρόνων που το σώμα μου άντεχε ακόμα. Δεν είναι άλλο από το American Football -NFL. Εκεί βρήκα το δεύτερο σπίτι μου και ένιωσα για πρώτη φορά πως το σώμα μου πραγματικά είναι κομμένο και ραμμένο για ένα άθλημα

Καλύτερος προορισμός για αποδράσεις;
Είμαι γεννημένος Αυστραλία, ζω στην Ελλάδα και τα τελευταία τέσσερα χρόνια περίπου ήμουν και πηγαινοέρχομαι Αμερική. Πες μου εσύ ενα μέρος στο πλανήτη που σου αρέσει και μπαίνουμε σε ένα αεροπλάνο να φύγουμε χθες. Νομίζω πως το έχω πολύ με τα ταξίδια αν και δε χωράω στις θέσεις του αεροπλάνου. Χαχαχα. Οι πιο χαλαρές μου στιγμές βέβαια είναι πάντα με την οικογένεια μου.

Σου αρέσει να τραγουδάς;
Λατρεύω να τραγουδάω, είναι πολύ χαλαρωτικό για μένα και είναι επίσης από τα κρυφά μου απωθημένα να ανέβω στη πίστα. Κρίμα λοιπόν που έχω φωνή νταλικέρη σε συνδυασμό με γορίλα και το πιο κοντινό σε τραγούδι είναι που χτύπησα μια φορά το μικρό δαχτυλάκι του ποδιού σε καρέκλα και φώναζα για έναν τέταρτο περίπου.

Αγαπάς τα ζώα;
Αυτή είναι μία περίεργη ερώτηση αυτή τη περίδιο στη ζωή μου, καθώς πρόσφατα «έχασα» έναν σκύλο που αγάπησα περισσότερο απο την οικογένεια μου. Νομίζω ότι με πόνεσε τόσο αυτή η απώλεια που δε θέλω κάποια άλλη επαφή με το ζωικό βασίλειο ή τουλάχιστον γι’ αυτή τη περίοδο. Παρόλα αυτα σε γενικές γραμμές λατρεύω τα ζώα, με μια αδυναμία στα σκυλιά που μοιάζουν με άλογα σε μέγεθος. Χαχαχα

Man to man ή zone press;
Μου αρέσει το γρήγορο και έξυπνο παιχνίδι. Μου αρέσει να κρυφακούω τον coach της αντίπαλης ομάδας κατα τη διάρκεια του παιχνιδιού και να βοηθάω με συμβουλές τους συμπαίκτες μου. Είμαι ένας αμυντικός ογκόλιθος( και όχι μόνο αμυντικός) αλλά και σαν «ψηλός» είμαι ο παίκτης που βλέπει όλων τις πλάτες άρα διαβάζω την άμυνα. Είμαι αμυντικογενής παίκτης και έχω μια αδυναμία στις σύνθετες άμυνες που μπερδεύουν, δημιουργούν σύγχυση και κάνουν τον αντίπαλο coach να ιδρώνει το πουκάμισο του. Μου αρέσει φυσικά να κερδίζω τον προσωπικό μου αντίπαλο σε ένα παιχνίδι, άρα το “man to man” είναι πιο κοντά στα πιστεύω μου.

Photo Credits: Γιώτα Μπρέκη

Coffee House